خــانه دوست کجـاست

در دلم خشم وهیاهوغوغاست      شیون و ناله به پاست

دل غمـدیده ز من می پـرسیـد     خــانه دوست کجـاست

خون وآتش،گریه و آه و فغان     دردها بی پایان

کو سرایی که در آن عشق و صفاست    خانه دوست کجاست

همسری شوهر گم کرده خود می جوید   دم به دم پیرهنش می بوید

چشم برراه سیه دوخته در هول وولاست     خانه دوست کجاست

پدری جامه به تن پاره نمود   ناله و اشک چه سود

خانه بی نور شد و گریه سراست   خانه دوست کجاست

نو عروسی به تن اش جامه مشکین دوزد    در غم اش جان سوزد

تازه داماد سیه بخت به زیر گِل هاست     خانه دوست کجاست

همه آدمها کودک و خرد و کلان   همه از هم پرسان

چه کسی می داند راز در پشت سرا پرده چراست

خانه دوست کجاست

زلزله زدگان فراموش نشوند